na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana

Poizometryczna relaksacja mięśni (w skrócie PIR) jest techniką fizjoterapeutyczną polegającą na wykonywaniu ćwiczeń pomagających rozciągnąć i rozluźnić mięśnie. Wskazaniem do jej stosowanie są m.in. bóle pleców, stany po urazach oraz zwyrodnienie stawów. Poizometryczna relaksacja pozwala na norm Spirometria to niezwykle istotne i diagnostyczne badanie sprawności układu oddechowego. Polega na pomiarze szybkości przepływu powietrza przez drogi oddechowe oraz na pomiarze ilości powietrza, które pacjent jest w stanie nabrać i wydmuchać z płuc. Podczas badania w zakresie cytogenetyki molekularnej analizuje się ok. 200-500 komórek, co pozwala na dość precyzyjne ustalenie odsetka zmienionych chromosomów. 3. Cytogenetyka molekularna – kiedy wykonuje się badanie? Cytogenetyka molekularna najczęściej stosowana jest w onkologii ginekologicznej oraz hematologicznej. Sprawdza się Balneoterapia powszechnie stosowana była już od czasów starożytnych. Obecnie jest jedną z bardziej cenionych metod naturalnego leczenia ze względu na trwały efekt terapeutyczny bez ryzyka wywołania skutków ubocznych. Możesz mieć z nią do czynienia zwłaszcza podczas rehabilitacji uzdrowiskowej i sanatoryjnej. Magnetoterapia to fizykoterapia z użyciem pola magnetycznego, które redukuje dolegliwości bólowe i stany zapalne. Jest stosowana u osób chorych na reumatyzm, nadciśnienie tętnicze krwi, osteoporozę lub choroby skóry. Wskazaniem do skorzystania z tej techniki jest również zapalenie narządów jamy brzusznej i urazy. nonton film dilan 1990 full movie indoxxi. Spirometria (nazywana pomiarem oddechu) to badanie medyczne, podczas którego mierzy się objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Umożliwia pomiar objętości wydychanego powietrza oraz natężenie przepływu w czasie wdechu i wydechu. Pomiar objętości i pojemności płuc można przeprowadzić w warunkach statycznych i dynamicznych. Spirometria jest pomocna w ocenie wzorców oddychania, które identyfikują takie schorzenia, jak astma, zwłóknienie płuc, mukowiscydoza i POChP. Badanie to znajduje także szerokie zastosowanie w medycynie sportowej. Dlaczego spirometria jest tak ważnym badaniem? Wykrycie patologii układu oddechowego w odpowiednim czasie pozwala na szybką diagnozę i dopasowanie optymalnego leczenia, które często pozwala na wydłużenie życia chorego i minimalizację objawów. Badanie spirometrem nie wymaga przygotowań, jest bezbolesna i trwa tylko kilka minut. Dlatego też, tak ważne jest wykonywanie badań profilaktycznych. Jakie są wskazania do przeprowadzenia spirometrii? W medycynie spirometria to podstawowa metoda diagnostyczna płuc, dlatego może zostać nam zlecona przez lekarza w wielu różnych przypadkach: przy objawach kaszlu, duszności, bólu w klatce piersiowej. Badanie spirometrem jest szczególnie wskazanie, jeśli występują podejrzenia astmy, przewlekłej choroby płuc lub chorób śródmiąższowych. Wśród osób, które w pierwszej kolejności powinny poddać się badaniu, wymienia się palaczy tytoniu oraz osoby powyżej 40-stego roku życia, które są regularnie narażone na zanieczyszczenia powietrza. Spirometr wykorzystywany jest przy monitowaniu przebiegu astmy (oceny upośledzenia układu oddechowego) lub przy diagnozowaniu dysfunkcji strun głosowych. Kto nie powinien wykonywać tego badania? Wymuszone manewry wydechowe mogą pogorszyć stan zdrowia pacjentów cierpiących na niektóre schorzenia. Przed wykonaniem badania należy upewnić się czy nie ma żadnych przeciwwskazań. Spirometrii nie należy wykonywać się u osób, u których wykryto tętniaka aorty albo tętnicy mózgowej, a także u pacjentów po przebytej niedawno operacji okulistycznej czy po przebytym odwarstwieniu siatkówki. Badaniu nie powinny oddawać się pacjenci mający dolegliwości bólowe po operacji w zakresie jamy brzusznej lub klatki piersiowej, utrudniające pełny wdech i wydech w czasie badania. Jak przygotować pacjenta do spirometrii? Wśród pacjentów częstym pytaniem, pojawiającym się przed wizytą u lekarza, jest, jak się przygotować do badania? Samo badanie spirometrem jest bardzo krótkie, ale należy bezwzględnie przestrzegać wcześniejszych zaleceń. Od przygotowań oraz późniejszego zaangażowania w badanie zależy miarodajny wynik. Przed przystąpieniem do badania spirometrycznego wymagane jest poinformowanie pacjenta o tym, że: należy założyć ubranie wygodne, niekrępujące ruchów tułowia (klatki piersiowej i brzucha), nie należy palić papierosów ani pić alkoholu (przynajmniej przez 4 godziny, a najlepiej przez dobę), przez 2 godziny przed spirometrią należy powstrzymać się od spożywania obfitych posiłków, Spirometria należy do jednych z podstawowych badań, które są zlecane przez pulmonologów i wykorzystywana jest ona w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu takich schorzeń, jak np. astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc. Jak jednak przebiega spirometria i jak się do niej przygotować? Kiedy spirometrii nie wolno wykonywać i – co zapewne może interesować wielu rodziców – czy spirometrię można w ogóle wykonywać u dzieci? Spirometria należy do badań czynnościowych układu oddechowego. Polega na nabieraniu i wydmuchiwaniu powietrza przez plastikowy ustnik. Wbrew pozorom, nie jest to takie proste, ponieważ pacjent musi głęboko nabierać powietrza, a później jak najdłużej je wydmuchiwać. To dlatego po wyjściu z pracowni może być cały czerwony na twarzy czy nawet… zmęczony. Spirometria: na czym polega to badanie? Spirometrię wykonuje się przy użyciu specjalnego urządzenia – spirometru. Podczas badania pacjent powinien wygodnie siedzieć, konieczne jest zachowanie przy tym prostej sylwetki – osoba nadzorująca wykonywanie spirometrii zdecydowanie nie pozwoli badanemu na garbienie się. Kiedy pacjent przyjmie już odpowiednią pozycję ciała, nadchodzi kolejny etap przygotowań do spirometrii – aparat do wykonania badania wyposażony jest w ustnik, który należy dokładnie objąć ustami. Gdy pacjent dokona już wszelkich niezbędnych czynności, nadchodzi pora na pewien (dla niektórych osób znaczny) wysiłek… Zobacz także: Zapalenie oskrzeli: objawy zapalenia oskrzeli Podczas spirometrii pacjent proszony jest o nabieranie powietrza oraz jego wydychanie. Nie są to jednak zwykłe wdechy i wydechy, takie jak podczas spokojnego oddychania – pacjent musi włożyć pewien wysiłek w badanie spirometryczne. Oczekujący pod pracownią spirometryczną pacjenci mogą być zdziwieni, słysząc zza zamkniętych drzwi okrzyki „i mocno” czy „nabieramy…. i teraz wydychamy”. Motywowanie badanego jest jednak tak naprawdę bardzo istotne, bo tylko wtedy, kiedy pacjent rzeczywiście wykonuje maksymalne wdechy i wydechy, możliwe jest uzyskanie miarodajnego wyniku spirometrii. Czasami pacjentowi może się wydawać, że nie jest on już w stanie wydusić z siebie choćby krztyny więcej powietrza – powinien on jednak tak długo utrzymywać wdech czy wydech, aż osoba nadzorująca badanie oznajmi, iż można zakończyć którąś z tych czynności. Dmuchaj, wydmuchuj… Ile czasu zajmuje spirometria? Kryteria poprawnie wykonanej spirometrii są dość jasne – aby wynik badania można było uznać za miarodajny, konieczne jest uzyskanie trzech spełniających wymagania prób. Nie zawsze pacjentowi udaje się we właściwy sposób spełniać prośby badającego – dotyczy to szczególnie pierwszej podczas badania spirometrycznego próby. Czasami więc wykonuje się kilka prób, ze względu jednak to, że spirometria jest po prostu związana z pewnym wysiłkiem, pacjentowi nie nakazuje się powtarzania tychże prób w nieskończoność. Mijałoby się to tak naprawdę z celem – zmęczony pacjent i tak nie dałby rady powtarzać wymuszonych czynności oddechowych, w związku czym zwykle nie prosi się pacjenta o wykonanie więcej niż 8 prób spirometrycznych. Ogólnie czas trwania badania spirometrycznego nie przekracza kilku-kilkunastu minut. Spirometria: wersja badania z podaniem pacjentowi leku W przypadku podstawowego badania spirometrycznego pacjent po prostu siada w wyznaczonym miejscu i wykonuje maksymalne wdechy oraz wydechy powietrza. Czasami jednak badanie przebiega inaczej i wtedy określa się je jako spirometrię z próbą odwracalności obturacji (spirometrię z próbą rozkurczową). W takim przypadku najpierw wykonuje się podstawową spirometrię, a potem podaje się badanemu lek rozszerzający oskrzela (zwykle jest to krótko działający środek z grupy beta-mimetyków) i ponownie wykonuje badanie spirometryczne. Badanie to jest szczególne przydatne w diagnostyce astmy – u chorych na tę jednostkę typowo zauważa się bowiem poprawę czynności płuc po podaniu im wyżej wspomnianego leku. Czytaj także: Czy astma oskrzelowa w ciąży jest niebezpieczna dla dziecka? Przygotowanie do spirometrii – co zrobić, aby uzyskać wiarygodny wynik badania spirometrycznego? Aby czynione przez pacjenta wysiłki rzeczywiście doprowadziły do uzyskania miarodajnego wyniku spirometrii, konieczne jest odpowiednie przygotowanie się pacjenta do tego badania. Osobom, które mają mieć wykonane badanie spirometryczne, zalecane jest: powstrzymanie się od palenia papierosów oraz picia alkoholu (tego typu używek nie powinno się stosować przynajmniej na 4 godziny przed badaniem, najkorzystniej jednak byłoby, gdyby pacjent zachował od nich abstynencję przez dobę przed spirometrią), przybycie na badanie w wygodnych, luźnych ubraniach (krępująca ruchy odzież mogłaby doprowadzić do zafałszowania wyniku spirometrii), niespożywanie obfitego posiłku (na około 2 godziny przed spirometrią), unikanie znacznego wysiłku fizycznego bezpośrednio przed badaniem. Jeżeli u pacjenta wykonywana miałaby być wykonywana spirometria z próbą rozkurczową, to wtedy przed badaniem konieczne może być czasowe odstawienie leków o działaniu rozszerzającym oskrzela. Z tego względu lekarza, który kieruje na spirometrię, pacjent powinien poinformować o wszelkich zażywanych przez siebie lekach – specjalista będzie w stanie powiedzieć pacjentowi, czy rzeczywiście będzie istniała potrzeba zaprzestania stosowania jakichś preparatów przed badaniem spirometrycznym. Spirometria: wyniki. Jak analizowane jest badanie spirometryczne? Wynik badania spirometrycznego przedstawiany jest w postaci krzywej oraz szeregu różnych liczb. Uzyskiwany wykres określany bywa jako krzywa przepływ-objętość: powstaje ona wtedy, kiedy na osi pionowej zaznaczane są zmierzone przepływy powietrza przez drogi oddechowe, a na osi poziomej objętości powietrza podczas wdechu oraz wydechu. Na wyniku spirometrii widnieje również wiele różnych parametrów liczbowych. W badaniu tym wyznaczanych jest bowiem stosunkowo dużo wskaźników, dzięki którym można wnioskować o czynności płuc badanego. Jednymi z tych parametrów są: FEV1 (natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, określa ona objętość powietrza, jaką pacjent wydycha podczas pierwszej sekundy wydechu), FVC (natężona pojemność życiowa, która jest miarą maksymalnej ilości powietrza, która może się wydostać z płuc podczas maksymalnego wydechu), PEF (szczytowy przepływ wydechowy, czyli największy przepływ powietrza, jaki jest obserwowany podczas wydechu). W wyniku spirometrii można również zauważyć wartość ilorazu FEV1/FVC. Parametr ten określany jest jako wskaźnik Tiffeneau i jego obniżenie (wartość mniejsza od 0,7) pozwala stwierdzić u pacjenta obturację dróg oddechowych (czyli występowanie ich zwężenia). Spirometria: normy Oceniając badanie spirometryczne, lekarze zwracają uwagę na obecną w nim krzywą przepływ-objętość – w prawidłowych warunkach krzywa ta ma charakterystyczny kształt, które może ulegać zmianom w przebiegu różnych stanów chorobowych. Jeżeli zaś chodzi o wymienione wyżej wskaźniki, które są wyznaczane w spirometrii, to ich normy bywają różne – uzależnione są one od płci, rasy oraz wzrostu danego pacjenta. Zazwyczaj na wyniku spirometrii widnieje % wn (odsetek wartości należnej dla danego chorego) – zwykle za prawidłowe uznaje się wyniki powyżej 80 procent wartości należnej. Wskazania do wykonania spirometrii Badanie spirometryczne jest wskazane przede wszystkim u tych pacjentów, u których istnieje podejrzenie istnienia zwężeń w drogach oddechowych. Głównymi jednostkami, w których diagnostyce i monitorowaniu wykorzystywana jest właśnie spirometria, są astma oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Spirometria jest badaniem niezwykle przydatnym, aczkolwiek czasami – w celu uzyskania pełnej oceny stanu układu oddechowego pacjenta – uzupełniana jest ona o inne badanie, którym jest bodypletyzmografia. Przeciwwskazania do spirometrii Ogólnie spirometria jest badaniem bezpiecznym, jednakże istnieją do niej pewne przeciwwskazania. Badania spirometrycznego nie można wykonywać u pacjentów, u których wzrost ciśnienia tętniczego krwi lub wzrost ciśnienia panującego w klatce piersiowej mogłyby doprowadzić do jakichś zagrożeń. Jako główne przeciwwskazania do wykonania spirometrii wymieniane są: świeży zawał serca, niedawno przebyty udar mózgu, przebycie w ostatnim czasie zabiegu neurochirurgicznego, odma opłucnowa, krwioplucie, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, tętniaki (np. naczyń mózgowych), przebycie w niedalekiej przeszłości jakiegoś zabiegu okulistycznego, doświadczenie odwarstwienia siatkówki w przeszłości. Spirometria a wiek: ile lat musi mieć dziecko, aby można było wykonać u niego spirometrię? Nie u wszystkich małych pacjentów wykonywana jest spirometria. Ogólnie przyjęte jest, że badanie spirometryczne można przeprowadzać u dzieci powyżej 6. roku życia. Istnienie takiego kryterium wiekowego uzasadniane jest tym, że młodsze dziecko może mieć trudności z opanowaniem właściwej techniki wykonywania badania spirometrycznego (mogą one chociażby nie być w stanie odpowiednio zacisnąć ust na ustniku spirometru), przez co wynik takiej spirometrii zasadniczo nie byłby w żadnym stopniu miarodajny. zapytał(a) o 10:40 Na czym polega badanie - spirometria? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 09:36 adanie polega na pomiarze objętości powietrza przesuwającego się z lub do układu oddechowego podczas oddychania (cyklu oddechowego). Pomiary spirometryczne uzyskiwane są za pomocą specjalnych aparatów (spirometrów, spirografów) połączonych zwykle z komputerem i dostarczają danych diagnostycznych o ilości oraz stanie czynnościowym miąższu płucnego. W celu oceny ilości czynnego miąższu w każdym płucu z osobna, lub nawet w poszczególnych płatach płuc, wykonuje się niekiedy pomiary za pomocą bronchospirometru. Do tego rodzaju badania spirometrycznego używa się odpowiednich cewników wprowadzanych do poszczegól-nych oskrzeli, które odseparowują powietrze oddechowe z jednego płuca czy płata płucnego. Niekiedy badanie spirometryczne uzupełnia się próbami wysiłkowymi lub farmakologicznymi. Badanie wysiłkowe wykonuje się za pomocą ergometru rowerowego lub ruchomej bieżni. Próby farmakologiczne polegają na wykonaniu pomiarów spirometrycznych po podaniu leków w aerozolu, które kurczą lub rozszerzają oskrzela; umożliwia to ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli na poszczególne leki. Można także stosować "testy prowokacyjne", polegające na podaniu inhalacyjnie podejrzanego alergenu (substancji prowokującej napad astmatyczny) i spirometryczną rejestrację przebiegu ewentualnego ataku SŁUŻY BADANIE? Badanie służy ocenie wydolności oddechowej człowieka. Badanie spirometryczne ma określić pojemność zawartych w płucach gazów i dać informację o sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Ma ono także za zadanie określenie szybkości i objętości wymiany gazowej w badania z próbą wysiłkową pozwala ocenić wydolność zarówno oddechową, jak i krążeniową. Badanie to wykonuje się u ludzi ze schorzeniami oddechowo-krążeniowymi, ale również celem dokonania ekspertyzy w zawodowych chorobach płuc. Wykonanie próby u ludzi zdrowych może być użyteczne w ocenie ich przydatności do pracy w określonych zawodach, lub uprawiania badania spirometrycznego z próbą farmakologiczną pomocne jest w ustaleniu rozpoznania choroby, np. u większości chorych na astmę oskrzelową występuje nadwrażliwość na leki wywołujące skurcz oskrzeli. Badanie to umożliwia również dobór odpowiedniego leku przy astmie napadowej lub stałej (przewlekłe zapalenie oskrzeli).Spirometryczna próba prowokacyjna z domniemanym alergenem dostarcza dowodów określających, które substancje są odpowiedzialne za objawy chorobowe dróg oddechowych (patrz dodatkowo: "Testy ekspozycyjne" w dziale "Badania w alergologii").WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Choroby układu na miąższu leczenia chorób jest wykonywane na zlecenie lekarzaSPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Nie ma specjalnych zaleceń. Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania wcześniej innych badań. OPIS BADANIA W czasie badania pacjent oddycha poprzez ustnik połączony specjalną rurką z aparatem spirometrycznym (ryc. 13-1). Często pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, który zapewnia, że powietrze oddechowe w całości przechodzi przez ustnik. Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów spirometrycznych chory powinien wykonać kilka głębokich oddechów. Kolejna czynność to wzięcie bardzo głębokiego wdechu i po przyłożeniu szczelnie ustnika do ust, jak najszybsze wydmuchnięcie do aparatu całego zapasu powietrza zawartego w płucach. Dalsze ruchy oddechowe wykonywane są zgodnie z poleceniami osoby wykonującej czasie wykonywania pomiarów na ekranie monitora spirografu wyświetlają się wartości poszczególnych parametrów, VC - pojemność życiowa, FEV - nasilona objętość wydechowa pierwszosekundowa. Pierwsza z nich obrazuje pojemność płuc w czasie głębokiego wdechu, druga - objętość powietrza wydychanego w czasie maksymalnie nasilonego i szybkiego wydechu (obie te wartości obrazują pośrednio możliwości adaptacji oddechowej chorego po usunięciu płuca). W badaniu bronchospirometrycznym właściwe pomiary spirometryczne są poprzedzone bronchoskopią (patrz "Bronchoskopia"). Próbę wysiłkową przeprowadza się wykonując pomiary u pacjenta w ruchu na ergometrze rowerowym lub ruchomej bieżni. W próbie farmakologicznej badany przyjmuje poprzez wdychanie (wziewnie) lek, w próbie prowokacyjnej domniemany alergen, a następnie wykonuje się pomiary badania przekazywany jest w formie opisu z podaniem wartości liczbowych badanych parametrów, niekiedy z dołączonymi trwa zwykle kilka minutINFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniemWyniki poprzednich NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? W dniu badania po próbie prowokacyjnej (teście ekspozycyjnym) należy unikać większych wysiłków fizycznych i kontaktu z alergenami. W pozostałych przypadkach nie ma specjalnych POWIKŁANIA PO BADANIU Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych, bez wykonywania prób farmakologicznych i prowokacyjnych. Uważasz, że ktoś się myli? lub Data aktualizacji: 28 grudnia 2021 Co to jest spirometria i na czym polega? Badanie spirometryczne jest jednym z najczęstszych badań wykonywanych przez pulmonologów (czyli lekarzy zajmującymi się układem oddechowym). Z jego pomocą specjalista jest w stanie ocenić kondycję w jakiej znajdują się płuca pacjenta, a przede wszystkim jaka jest ich wydolność. Spirometria – wyniki poniżej normy: co to oznacza? Na czym polega spirometria? Jak wygląda spirometria u dzieci? Spirometria – cennik: zobacz ile kosztuje spirometria. Spirometria Co to jest spirometria? Spirometria to jedno z badań oceniających kondycję naszych płuc. W jego trakcie pacjent oddycha przez ustnik spirometru. Urządzenie to pozwala ocenić ilość powietrza wdychanego i wydychanego, co po porównaniu obrazuje wydolność płuc. Spirometria – badanie: w podstawowym przebiegu pacjent po prostu wykonuje wdechy i wydech (jest to tzw. spirometria statyczna), w poszerzonej wersji badania, czyli spirometrii z próbą rozkurczową (oceną odwracalności obturacji), zanim rozpocznie się badanie pacjentowi podaje się lek rozkurczający oskrzela. Zobacz też: Pulmonologia - czym zajmuje się pulmonolog? Spirometria – na czym polega? Aby prawidło wykonać badanie spirometryczne pacjent powinien siedzieć z wyprostowanymi plecami (zabronione jest garbienie się), następnie spirometr, a dokładnie jego ustnik, trzeba prawidłowo wziąć do ust i trzymać mocno wargami. Spirometria – jak dmuchać? Na początku badania pacjent spokojnie wykonuje serię wdechów i wydechów. W kolejnym etapie wdechy i wydechy powinny być wykonywane z maksymalną objętością powietrza, jaką jest w stanie nabrać do płuc i wypuścić, w jak najkrótszym czasie. Prawidłowy wynik spirometrii - dla jego uzyskania próbę powtarza się minimum trzy razy, nie więcej jednak niż osiem razy (pacjent po takiej ilości pełnych wdechów i wydechów jest na tyle zmęczony, że dalsze badanie może być niemiarodajne zafałszowane). Spirometria - przygotowanie przed badaniem Spirometria – jak się przygotować? Choć badanie jest proste i mało inwazyjne, ma dokładnie pokazać faktyczną wydolność płuc, dlatego zabronione jest: w dniu badania – noszenie bardzo obcisłych ubrań, opinających ciało i ograniczających ruchy zwłaszcza tułowia, co najmniej 4 godziny przed (a nawet i całą dobę) – picie alkoholu, kawy, herbaty i palenie papierosów, przynajmniej 2 godziny przed badaniem – objadanie i przejadanie się oraz jedzenie większej niż zazwyczaj ilości jedzenia, pół godziny przed – intensywne uprawianie sportu i wysiłku fizycznego. Spirometria – astma: jeśli badanie spirometryczne przeprowadzane jest u pacjenta chorego na astmę w poszerzonym zakresie i przed badaniem chory otrzyma leki rozkurczające oskrzela (w formie inhalacji), to wymagane jest odstawienie leków przeciwastmatycznych (na szczęście tylko niektórych). O tym jakie leki dokładnie odstawić powinien poinformować lekarz i osoba rejestrująca na poszerzone badanie. Spirometria – wskazania Wskazania do spirometrii: podejrzenia chorób takich jak: astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), palenie papierosów (zwłaszcza wieloletnie), wszelkie dolegliwości takie jak: spłycenie oddechu, kłopoty z oddychaniem, szybkie męczenie się itp.. Spirometria – wyniki i interpretacja Na wyniki spirometrii największy wpływ ma jakość badania. Przede wszystko to czy pacjent odpowiednio wykonywał polecenia technika przeprowadzającego badanie oraz to czy na pewno wdechy i wydechy wykonywane były pełną pojemnością płuc i w jak najkrótszym czasie. Jak odczytać wyniki spirometrii? Interpretacja spirometrii może zostać wykonana prawidłowo tylko przez lekarza specjalistę. Analizuje on kilka parametrów, pozwalają one ocenić wyniki i prawidłowość badania: FEV1 – objętość powietrza wydychanego w trakcie pierwszej sekundy serii pełnych wdechów i wydechów; FVC – całkowita (zsumowania) ilość powietrza zebranego podczas najgłębszego wdechu i wydechu; FEV1/FVC – parametr ten pozwala określi czy pojawiające się zaburzenia są wynikiem zwężenia oskrzeli czy zmniejszenia objętości płuc; MEF albo FEF 25, 50 i 75 – przepływ powietrza w drobnych oskrzelach; PEF – największa możliwa objętość wydychana podczas najgłębszego wydechu. Zobacz też: Rozstrzenie oskrzeli Spirometria – normy Normy spirometrii określiło Europejskie Towarzystwa Chorób Płuc (ERS), trzykrotny wynik podczas badania spirometrycznego mieszczący się w normie ERS oznacza prawidłowy wynik, tym samym zdrowe płuca. Wyniki spirometrii – normy uśrednione to: TPEF < 300ms, czas trwania wydechu musi się zmieścić w minimalnym czasie 3-6 s., końcowe plateau dla wydechu min. 1,5 s., różnica między FVC i FEV1 (w minimum 2 próbach) nie powinna przekroczyć 100-150 ml. Oczywiście należy również pamiętać, że do określenia wyników i norm bierze się również pod uwagę: wiek, wzrost, wagę, płeć a także grupę etniczną danego pacjenta. Na tej podstawie komputer z podłączonym spirometrem określa średnie normy dla osób o podobnej budowie ciała. Im bardziej zbliżone wyniki tym płuca pacjenta są zdrowsze. Czytaj też: Punkcja zatok szczękowych i czołowych – przebieg badania Spirometria – przeciwwskazania Niestety badanie spirometryczne płuc nie jest badaniem, które można wykonywać bez wyjątku u wszystkich pacjentów. Przeciwwskazania do spirometrii to: tętniak aorty, tętniak tętnicy mózgowej, odbycie operacji okulistycznej w krótkim czasie przed planowaną spirometrią, odwarstwienie siatkówki, dolegliwości uniemożliwiające wykonanie pełnego wdechu i wydechu, np. bóle brzucha czy klatki piersiowej, krwioplucie, odma opłucna, niedawno przebyty zawał serca lub udar mózgu. Spirometria – cena Ze skierowaniem badanie jest bezpłatne i można je wykonać w poradni pulmonologicznej lub w szpitalu z oddziałem chorób płuc. Natomiast bez skierowania wykonanie badania spirometrycznego to koszt około 40 zł do 60 zł. Spirometr – cena: cena urządzenia waha się od około 30 zł do nawet 8 tys. zł. Skąd taka rozbieżność? Te najtańsze w granicach kilkudziesięciu złotych to spirometry do ćwiczenia wydolności dla pacjentów w trakcie leczenia po ciężkich zabiegach. Natomiast te drogie to specjalistyczne urządzenia medyczne wykorzystywane przez lekarzy. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! KategorieSpirometria – ważne informacjeMonika Rydlewska - 07:58, 5 lipca 2021 Ważne, by przed badaniem pacjent dowiedział się od personelu, na czym polega badanie/ fot. Freepik W uproszczeniu spirometria jest badaniem służącym określeniu pojemności życiowej płuc. Pozwala zdiagnozować przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Spirometria wymaga współpracy pacjenta z personelem. Sprawdźcie , dlaczego to takie ważne. Przede wszystkim warto podkreślić, że spirometria nie boli. Badanie nie jest też inwazyjne. Nie narusza ciągłości tkanek. O jego powodzeniu w pewnej mierze decyduje dobra współpraca między badanym a personelem. Badanie – współpraca jest kluczowa By badanie było miarodajne i wykonane prawidłowo, pacjent powinien w odpowiednich momentach wykonywać polecenia personelu, który je przeprowadza. Na ogół nie ma z tym problemu. Czasami przeprowadzający korzystają z dość obrazowych porównań. Proszą pacjenta np. o nabranie takiej ilości powietrza, która pozwoli zdmuchnąć świeczki, nadmuchać balon itp. Mimo szczerych chęci, zdarza się jednak, że pierwsze badanie nie jest satysfakcjonujące. Nic straconego. Dozwolone jest nawet osiem prób. Warto jednak pamiętać, że badanemu z każdą kolejną trudniej będzie wykonać polecenia. Jest bowiem coraz bardziej zmęczony. – Są chorzy, którzy się wzbraniają przed badaniem, dlatego ważne jest, żeby osoba je przeprowadzająca była cierpliwa oraz by jasno i precyzyjnie wytłumaczyła konieczność, przebieg i cel tego badania. Jeśli osoba odpowiedzialna za wykonanie spirometrii straci cierpliwość i będzie niemiła dla chorego, to pacjent zareaguje na tę atmosferę i nie będzie chciał współpracować, będzie stawiał opór – mówi o swoich doświadczeniach w wywiadzie dla Medycyny Praktycznej Izabela Obrycka, zastępczyni pielęgniarki koordynującej na Oddziale Chorób Płuc i Chemioterapii Szpitala Powiatowego w Chrzanowie. To nie krzyk, to doping! W jaki sposób zachęcić pacjenta do współpracy? Czasami zza drzwi gabinetu, w którym przeprowadza się badanie spirometryczne mogą dobiegać niepokojące krzyki. – Często pacjenci, którzy na korytarzu oczekują na badanie myślą, że pielęgniarka zwyczajnie na pacjenta krzyczy, a ona po prostu wykonuje swoją pracę – tłumaczy Izabela Obrycka. Sposobów zdopingowania pacjenta do prawidłowego nabierania powietrza i jego wydychania jest więcej. Doświadczony personel wypracowuje własne metody na sprawne przeprowadzenie spirometrii. Omdlenia – czy są możliwe? Owszem, natomiast są to bardzo rzadkie przypadki. Po zakończonym badaniu warto posiedzieć jeszcze chwilkę, wyrównać oddech. Ponadto przeprowadzający badanie personel podczas spirometrii reaguje na wszelkie niepokojące sygnały. W przypadku badania wykonywanego u osób mniej sprawnych, schorowanych, z niepełnosprawnościami, poruszających się na wózkach itp. dodatkowo zabezpiecza się ich przed upadkiem. Przeciwwskazania do wykonania spirometrii Choć badanie jest bezbolesne, istnieją pewne okoliczności, które stanowią przeciwwskazanie do jego wykonania: niedawny zawał serca, udar mózgu, stan po operacji zaćmy czy jakiejkolwiek innej operacji oczu, tętniaka niedawna punkcja jamy opłucnej choroby zakaźne. – Czasem zdarza się, że lekarz zlecający badanie zapomni, że pacjent jest po inwazyjnym zabiegu, który stanowi przeciwwskazanie do spirometrii – uczula Izabela Obrycka. Wówczas to pacjent przed badaniem powinien zasygnalizować personelowi, że go

na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana